Ik ben het meest trots op…

Het winnen van het Wereld Kampioenschap in 2011. Dit omdat ik in eerste instantie niet mee zou gaan door een aantal spelers die vanuit Amerika erbij werden gehaald. Ik ging wel mee naar het trainingskamp als voorbereiding op het WK. Daar heb ik heel goed gepresteerd, waardoor de coach mij wel meenam naar het toernooi en ik zelfs in de basis stond. Ik was in het toernooi de eerste drie wedstrijden ook belangrijk voor het team, maar raakte daarna helaas geblesseerd. De sfeer en chemistry in het team was super goed. Elke wedstrijd was er een andere speler die belangrijk was voor de winst. Wij hadden tot dan nog nooit een medaille gehaald op een WK, het was nog nooit voorgekomen dat een Europees team het WK had gewonnen en we hebben dit op één wedstrijd na ongeslagen gedaan. We zijn voor deze unieke prestatie allemaal geridderd en dit heeft veel voor Honkbal in Nederland betekend. Dit alles bij elkaar maakt het voor mij mijn meest trotse sportmoment.