Ran
Faber

Ik ben het meest trots op…

Het spelen van de finalewedstrijd tegen België om vervolgens het wereldkampioenschap U17 binnen te halen. Dat jaar was heel bijzonder voor mij! Het behalen van Oranje U17 was mijn gehele jeugd een droom, dit veranderde gedurende de jaren naar een doel. Na een lange selectieprocedure werd deze droom werkelijkheid, ik werd door de bondscoach geselecteerd voor Oranje U17. De mooie herinneringen komen tijdens het schrijven weer naar boven. Omdat dit mijn eerste jaar bij Oranje was, heb ik alles onthouden en als super gaaf ervaren. Ik heb genoten vanaf het moment dat ik de trein in stapte richting Eindhoven (locatie WK U17), de duik in het zwembad direct na aankomst met alle jongens, het herstellen van een zware dag in de sauna, de kleine kwarkjes na de wedstrijd tot aan het meezingen van het volkslied en het bijbehorende feestje met de beker en gouden medaille in de kleedkamer.